تست رفتاری شنوایی در کودکان

تست رفتاری شنوایی در کودکان چیست؟

از آزمون‌های الکتروفیزیولوژی می‌توان برای تخمین حساسیت شنوایی استفاده کرد اما این آزمون‌ها سطح واقعی شنوایی را نشان نمی‌دهند.

ازاین‌رو نباید هرگز به‌عنوان جانشینی برای آزمون‌های رفتاری استفاده شوند.

توصیه‌شده که در ارزیابی اطفال از اصل کراس چک که شامل آزمون‌های فیزیولوژیک،به‌ویژه ABR، OAE و آکوستیک ایمیتانس است استفاده شود.

همچنین اعتقاد بر این است که آزمون‌های رفتاری کودکان برای جلوگیری از اشتباهات بالقوه باید توسط اندازه‌گیری آزمون‌های فیزیولوژیک تائید شود.

در بیشتر موارد از آکوستیک ایمیتانس و OAE به‌عنوان اصل کراس چک در ارزیابی رفتاری استفاده می‌شود.

بااین‌وجود، زمانی که این اندازه‌گیری‌ها متناقض باشند، ABR می‌تواند به خوبی تمایز دهنده باشد.

استفاده از گوشی های داخلی برای ارزیابی کودکان و جلوگیری از کلاپس مجرای گوشی و جلوگیری از افت انتقالی کاذب در این گروه پیشنهاد می‌شود.

در نتیجه استفاده از گوشی داخلی و همچنین میدان صوتی برای جلوگیری از کلاپس می‌تواند مفید باشد.

روش‌های مختلف تست رفتاری شنوایی در کودکان : 

تست رفتاری شنوایی در کودکان به دو دسته تقسیم می‌شود:

1. روش‌های بدون استفاده از تقویت
2. روش‌های با استفاده از تقویت

روش‌های آزمونی که بدون اصل تقویت اجرا می‌شود به‌عنوان ادیومتری مشاهده رفتاری (BOA) شناخته می‌شود و روش‌هایی که بر اساس تقویت، پاسخ‌های قابل تکرار ایجاد می‌کند به‌عنوان ادیومتری شرطی شناخته می‌شود مثل ادیومتری تقویت بینایی (VRA).BOA یک پاسخ رفلکسی یا فعال از نوزاد یا نوپا است که معمول‌ترین روش سابجکتیو بدون تقویت در غربالگری شنوایی نوزادان و کودکان بین 6 تا 12 ماه است و همچنین برای کودکان بزرگ‌تر (24 ماه) نیز استفاده می‌شود.

مثالی از این ‌روش، ارائه محرک شنوایی به نوزاد با خواب سبک است، درحالی‌که که تغییرات رفتاری که با ارائه محرک قفل زمانی دارد، ایجاد می‌کند. 

اما باید توجه داشت که BOA محدودیت های زیادی از جمله پاسخ‌های عادت پذیر سریع نسبت به محرک را دارد.

استفاده از تقویت در ارزیابی‌ها بستگی به متغیرهای زیر دارد:

1. وضعیت نوزاد یا کودک در طول آزمایش
2. ویژگی های آکوستیکی محرک
3. معیار پاسخ‌های مورد قبول توسط شنوایی‌شناس
4. تصمیم‌گیری در مورد رخ دادن پاسخ و تائید توسط شنوایی‌شناس

در روش‌های شرطی‌سازی، از تقویت پاسخ‌های کودک برای کسب پاسخ‌های تکرارپذیر استفاده می‌شود.

در این روش‌ها، پاسخ واقعی از طریق ارائه تقویت های مختلف به‌دست می‌آید و کودک یا نوزاد همکاری فعال در حین انجام آزمایش دارد.

اگرچه مطالعات مختلف نشان می‌دهد که حتی کودکان 6 ماهه هم می‌توانند شرطی شوند ولی معمولاً این تکنیک‌ها برای محدوده‌ی سنی 12 تا 48 ماه انجام می‌شود.

استفاده از روش‌های شرطی و رفتاری برای نوزاد یا کودک،  نمی‌تواند آستانه دقیقی از شنوایی در اختیار ما قرار دهد، بنابراین پیشنهادشده که از سطح حداقل پاسخ MRLاستفاده کرد، به‌عنوان کمترین سطح شدت محرک شنوایی که پاسخ‌های مطلوب ایجاد می‌شود تعریف می‌شود.

برای ارزیابی شنوایی کودکان استفاده از اصطلاح MRL بهتر از آستانه شنوایی است. 

زیرا با افزایش سن، بهبود در پاسخ‌های رفتاری پیش‌بینی‌شده دیده می‌شود و نتایج دقیق تر می‌شوند.آیا می دانید دوزبانگی چیست ؟

دكتر وحيد مرادي متخصص شنوايي شناسي نوزادان و كودكان

از دانشگاه علوم پزشكي تهران

جهت مشاوره رايگان مي توانيد با شماره زير تماس حاصل فرماييد.

02188828999

02188860666

09925020901

02188343584

09109259377

تهران خیابان مطهری خیابان فجر  روبه روی بیمارستان جم کوچه ی نظری بن­بست دلفان پلاک 5 طیقه 5 واحد10