کم شنوایی به طور کلی دارای دسته بندی های مختلفی است و هر کدام به طریقی درجه بندی شده اند. در این مطلب به همه آن چه که به کم شنوایی فرکانس بالا ارتباط دارد، توسط کلینیک شنوایی سنجی سمعک نجوا پرداخته شده است.

توضیحی در مورد فرکانس بالا

به اندازه گیری تعداد ارتعاشات موج صوتی در ثانیه فرکانس گفته می شود. در واقع فرکانس همان زیر و بمی صدا می باشد و با شدت صدا فرق دارد. شدت صدا به میزان بلندی صدا مربوط می شود. صدایی که بالا تر از 85 دسی بل باشد، صدای بلند محسوب می شود.

درباره کم شنوایی فرکانس بالا

یکی از شایع ترین بیماری های گوش، کم شنوایی فرکانس بالا است که هیچ رده سنی خاصی برای آن تعریف نشده است و هر کسی در هر سنی ممکن است به آن مبتلا شود. کسانی که به این بیماری مبتلا می شوند در درک صدا های بلند مشکل دارند.

این افراد در هنگام گفتگو یا در شرایط پر سر و صدا بعضی از حروف یا کلمات را تشخیص نمی دهند. طبق گزارشاتی که افراد مبتلا داده اند، آن ها احساس می کنند که می شنوند اما نمی توانند درک کنند. از جمله صدا هایی که ممکن است به سختی بشنوند صدای زنان، کودکان، آواز پرندگان و یا صدای بوق دستگاه می باشد. در واقع آسیب دیدن ساختار های موئی گوش داخلی سبب می شود فرد صدا های زیر را به سختی بشنود. این افراد در زمانی که صدا های پس زمینه در محیط وجود دارد در درک گفتار مشکل دارند.

 

دلایل بروز بیماری کم شنوایی فرکانس بالا

دلایل بیماری کم شنوایی فرکانس بالا متفاوت است که در این جا به برخی از آن ها اشاره می کنیم.

یکی از اصلی ترین علل بروز این بیماری، قرار گرفتن در معرض صدا های بلند است. کسانی که به دفعات زیاد از هدفون با صدای بلند استفاده می کنند و یا طولانی مدت در معرض صدا های بلند دیگری مثل انفجار قرار می گیرند، دو برابر بیش تر از دیگران دچار بیماری کم شنوایی فرکانس بالا می شوند.

ژنتیک هم در بروز این بیماری مؤثر است. احتمال ابتلا در کسانی که اعضای خانواده یا فامیل نزدیکشان سابقه این بیماری را داشته اند، بیش تر است.

علی رغم این که هر فردی در هر سنی ممکن است به این بیماری دچار شود اما احتمال ابتلا در افراد سالخورده بیش تر است که البته به کم شنوایی ناشی از افزایش سن پیر گوشی گفته می شود که طی روند آرامی صورت می گیرد و هر دو گوش را درگیر می گند.

عدم درمان برخی از بیماری های گوش هم می تواند در بروز بیماری کم شنوایی فرکانس بالا مؤثر باشد. مثل بیماری منییر که در گوش داخلی اثر می گذارد و سبب بروز سرگیجه و وزوز گوش می شود. این بیماری با افزایش فشار مایعات در گوش داخلی حاصل می شود که می تواند در اثر عفونت ویروسی، پاسخ ایمنی، انسداد یا سابقه ژنتیکی باشد.

یا در کودکان اوتیت مدیا مزمن یا همان عفونت گوش میانی مزمن در صورت عدم درمان می تواند سبب بروز این بیماری شود. تومور ها هم مانند آکوستیک نوروما می توانند روی عصب شنوایی فشار وارد کنند و سبب کاهش شنوایی و وزوز گوش شوند.

یکی دیگر از دلایل بروز بیماری کم شنوایی فرکانس بالا، عوارض دارویی است. دارو های اتوتوکسیک برای شنوایی بسیار ضرر دارند. یا دارو هایی که برای شیمی درمانی استفاده می شوند و یا آنتی بیوتیک های آمینوگلیکوساید ها می توانند شنوایی را تحت تاثیر قرار دهند.

درمان کم شنوایی فرکانس بالا

کم شنوایی فرکانس بالا اغلب غیر قابل برگشت است و چنان چه ساختار های گوش داخلی آسیب دیده باشند قابل درمان نخواهد بود و معمولا با سمعک یا کاشت حلزون می توان حس شنوایی را تقویت نمود.
اما با در نظر گرفتن راه هایی برای التیام بخشیدن آن، می توان به تشدید نشدنش امیدوار بود.

راهکار هایی برای پیشگیری از بیماری کم شنوایی فرکانس بالا

از آن جایی که این بیماری به نوعی غیر قابل درمان است، بهتر است قبل از هر چیز از بروز آن جلوگیری شود. رعایت چند مورد ساده اما مهم می تواند به پیشگیری از این بیماری کمک کند.

اولین و مهم ترین نکته قرار نگرفتن در معرض صدا های بلند است و چنان چه به هر دلیلی مجبور بودید که در فضای پر سر و صدا قرار بگیرید حتما از قالب محافظ یا قالب ضد صوت استفاده کنید. این قالب ها را می توانید از کلینیک های شنوایی سنجی در سطح شهر تهیه نمایید.

زمانی که از هدفون یا هندزفری استفاده می کنید، حتما صدای آن را کم کنید.

در نهایت معاینات تست شنوایی را به طور منظم و دوره ای انجام دهید تا به موقع و زود هنگام متوجه مشکلات شنوایی خود شوید.