وزوز گوش در کودکان

وزوز در کودکان نیز وجود دارد و آن را تجربه می‌کنند اما به وجود آن اشاره نمی‌کنند. 

مگر اینکه از آنها سؤال شود، ازاین‌رو تحقیق در مورد وزوز کودکان به دلیل ذهنی بودن آن و تفاوت های کودکان با بزرگ‌سالان به چند دلیل از قبیل گزارش کم وزوز در کودکان و عدم ارزیابی‌های روتین در آزمایشات پزشکی کودکان، بسیار مشکل است.

گفتنی است که شرح کیفیت وزوز در کودکان مشابه بزرگ‌سالان است و همان عبارت‌هایی را بیان می‌کنند که بزرگ‌سالان از آن استفاده می‌کنند.

فرا شنوایی، مشکل در تمرکز، خواب، شنوایی، سردرد و گیجی، از شکایات بارز وزوز در کودکان می‌باشد.شیوع وزوز در کودکان بزرگ‌تر معمول تر از کودکان جوان گزارش شده است و شاید مربوط به افزایش در معرض قرارگیری عوامل خطر زا نظیر نویزهای ایمپالس، صدای اسباب‌بازی‌های پر سروصدا نظیر تفنگ و صدای موسیقی باشد.

آیا تاخیر گفتار و عدم حرف زدن به علت کم شنوایی است؟

پیشنهاد مطالعه : جدیدترین درمان وزوز گوش

فرا شنوایی و وزوز

حدود %30 از کودکان با فرا شنوایی از آزاردهندگی آن شکایت دارند.

وجود فرا شنوایی عامل خطرزایی برای آزاردهندگی وزوز در بین کودکان محسوب می‌شود.

عوامل ایجادکننده وزوز را به 5 دسته تقسیم می‌کنند که به شرح زیر می‌باشد:

1.وزوز مادرزادی: کودکان با وزوز مادرزادی از دوران تولد یا کودکی وزوز دارند و برایشان طبیعی است. کودکان با این نوع وزوز، در مراحل اولیه زندگی به آن عادت می‌کنند و در ارتباط با دوستانشان می‌فهمند که همه افراد گوششان صوت نمی زند.

2.وزوز اکتسابی: شبیه بزرگ‌سالان، کودک می‌تواند به وزوز عادت کند یا می‌تواند به یک مشکل جزئی یا معلولیت تبدیل شود.

3.وزوز گوش میانی: تقریباً همه کودکان حداقل یک دوره وزوز به خاطر اوتیت مدیا را تجربه می‌کنند.

کم شنوایی انتقالی، از طریق کاهش ورود صدای خارجی سبب پوشش وزوز با سطح شدت پایین می‌شود و با رفع آن دوباره این وزوز با سطح شدت پایین آشکار می‌شود.

علاوه بر اوتیت مدیا دیگر اختلالات گوش میانی نیز می‌توانند وزوز ایجاد کنند، که می‌توان به انحراف شریان کاروتید، پارگی شریان و ورید، ترک‌خوردگی بولب ژوگولار، تومور گلوموس، میوکلونیک گوش میانی، میوکلونیک کامی، وزوز وریدی و گشادشدگی[1] شیپوراستاش اشاره کرد.

بعضی شکل های وزوز گوش میانی مانند تومورهای درون مغزی[2]، می‌توانند مشکلات جدی برای سلامت فرد ایجاد کنند ازاین‌رو توجه به آن و ارزیابی‌های جامع ضروری می‌باشد.

4. وزوز حسی عصبی: وزوز همچنین می‌تواند همراه با کم شنوایی حسی عصبی به هر دلیلی ایجاد شود. تمایل به ابراز وزوز در کودکان با کم شنوایی متوسط نسبت به کودکان با کم شنوایی شدید و عمیق بسیار بیشتر است.

 مطالعات نشان داده است که کودکان بزرگ‌تر مستعد وزوز ناشی از نویز هستند. وزوز حسی عصبی به خاطر داروهای اتوتوکسیک و نویزهای حاصل از دستگاه‌های تفریحی و موسیقی در کودکان بسیار قابل‌توجه است. 

از دیگر دلایل معمول ایجاد وزوز حسی عصبی می‌توان به مواردی نظیر: ضربه به سر، بیماری منیر، نویز، نروفیبروماتوزیز II، فیستول پری لنف و ناشنوایی ناگهانی اشاره کرد.

5. وزوز ناشی از نویز و موسیقی: کودکان می‌توانند با در معرض قرارگیری نویزهای تفریحی حاصل از اسباب‌بازی‌هایی از قبیل اتومبیل آتش‌نشانی، تفنگ های شلیکی و غیره دچار کم شنوایی و وزوز شوند. 

اگر آنها با شدت بیشتر از dB A 80 به مدت بیشتر از 2 یا 3 ساعت در روز و در طول بیشتر از 3 یا 4 روز در هفته در معرض این صداها قرار گیرند خطر ابتلا به کم شنوایی و وزوز بسیار بالا می‌رود.    

ارزیابی : به طورکلی، ارزیابی وزوز در کودکان شبیه ارزیابی بزرگ‌سالان می‌باشد.

شاید با یک تفاوت که کودکان اظهار کمتری در مورد شرایط سلامت خود و پرسشنامه‌ها دارند.پروتکل ویژه برای بررسی وزوز در کودکان بیشتر از 8 سال ایجادشده است که شامل موارد زیر است: 

تاریخچه اتولوژیک، توصیف سابجکتیو وزوز، ادیومتری تن خالص، تمپانومتری، ارزیابی وزوز شامل: بلندی وزوز، وصف طیفی[3]، حداقل سطح پوشش[4] و مهار باقی‌مانده[5] می‌باشد.  

 درمان درمان‌های جراحی می‌تواند برای بعضی از انواع وزوز گوش میانی همان طور که در بزرگ‌سالان انجام می‌شود، موثر باشد.در کودکان با کم شنوایی قابل‌توجه و وزوز حسی عصبی بهترین گزینه استفاده از تقویت‌کننده می‌باشد زیرا تقویت‌کننده به کودکان با مشکل شنوایی و وزوز در موارد زیر کمک می‌کند:

• بهبود ارتباط و بنابراین کاهش در استرس شنیدن (کاهش استرس به کنترل وزوز توسط بیمار کمک می‌کند).
• تولید مقداری نویز زمینه که سبب پوشش یا خوگیری می‌شود.
• تقویت نویز زمینه که سبب پوشش یا خوگیری می‌شود.

درمان برای کودکان جوان

اگر کودک از وزوز حسی عصبی آگاه شده باشد اما نگرانی نشان ندهد، پیشنهاد می‌شود که نگرانی را تشدید نکنیم.

همچنین توصیه می‌شود که والدین و بقیه اعضای خانواده به مشکلات مربوط به وزوز آگاه شوند، زیرا وزوز معمولاً سابجکتیو است و در بعضی شرایط پذیرش شکایت از وزوز توسط والدین بسیار مشکل است.

تکنیک‌های روان‌درمانی در کودکانی که از وزوز رنج می برند بکار گرفته می‌شود که شامل: 

تکنیک تن آرایی و تکنیک‌های داستان‌سرایی، یک نوع ارزیابی آموزشی است، می‌باشد.  

درمان برای کودکان بزرگ‌تر

درمان وزوز برای کودکان بزرگ‌تر شبیه به بزرگ‌سالان می‌باشد.

سایر درمان‌ها که می‌تواند در درمان کودکان بزرگ‌تر مفید باشد شامل:

• سمعک
• مشاوره
• تن آرایی
• اصلاحات رفتاری شناختی
• پوشش
• خوگیری
• صدا درمانی
• درمان با تمرکز مجدد

می‌باشند.     

پیشگیری:حداقل دو عامل ایجادکننده وزوز در کودکان، وزوز ناشی از دارو و ناشی از نویز قابل‌پیشگیری است. 

کم شنوایی حاصل از نویز موسیقی بخصوص نویز ایمپالس و ممتد را می‌توان با محافظ های شنوایی یا به‌وسیله آموزش توسط والدین یا سایر اعضای خانواده که کودک از آنها الگو گیری می‌کند، کاهش داد.   

ژنتیک نقش عوامل ژنتیکی و خانوادگی هنوز روی وزوز به طور دقیق مشخص نشده است. 

این نشان می‌دهد که وزوز توسط تک ژن[9] کنترل نمی‌شود. 

وزوز به‌احتمال زیاد به‌واسطه تعامل چندین ژن پیچیده[10] کنترل می‌شود.   

نتیجه‌گیری:در کل در مورد وزوز کودکان به چند عامل باید توجه کرد که به شرح زیر می‌باشد:

• کودکان دچار وزوز همیشه در مورد علائم وزوز خود صحبت نمی‌کنند.
• کودکان دچار وزوز مادرزادی آن را طبیعی می‌دانند.
• کودکان دچار وزوز در تحصیل، خواب، جامعه و تمرکز مشکل دارند.
• کودکان دچار وزوز می‌توانند فرا شنوایی نیز داشته باشند.
• کودکان در خطر وزوز ثانویه توسط مصرف داروهای اتوتوکسیک، نویز یا موسیقی قرار دارند.
• در مدیریت وزوز کودکان توجه به محیط مدرسه و جامعه و همچنین تشویق برای حمایت خانواده بسیار مهم است.
• وزوز در کودکان می‌تواند توسط آموزش در مورد اتوتوکسیتی، حمایت شنوایی و استراتژی‌های شنیدن جلوگیری شود.

اگر کودک مشکل خاصی با وزوز خودش ندارد نباید آن را به مسئله‌ای بزرگ تبدیل کرد. 

 

جهت مشاوره رايگان مي توانيد متخصصین کلینیک شنوایی نجوا تماس حاصل فرماييد.

02188343584

09109259377

02188828999

02188860666

 

[1] patulous[2] intracranial[3] spectral composition[4] Minimal Masking Level (MML)[5] Residual Inhibition (RI)[6] relaxation[7] Narrative Techniques[8] Refocus therapy[9] monogenetic[10] genetically complex trait