باروتروما گوش یا گرفتگی گوش

باروتروما گوش در واقع به حالتی گفته می شود که تغییرات فشار باعث می شود فرد در قسمت گوش خود احساس ناراحتی کند.

لازم است بدانید که در هر گوش لوله ای وجود دارد که گوش میانی را به حلق و بینی وصل می کند. این لوله هم چنین به تنظیم فشار گوش کمک می نماید و به نام شیپور استاش شناخته می شود. هر وقتی که شیپور استاش مسدود شود، باروترومای گوش اتفاق می افتد.

این نوع ناراحتی گوش بیش تر در محیط هایی که ارتفاع تغییر پیدا می کند، اتفاق می افتد. اگر چه این بیماری برای برخی از افراد ضرری ندارد، اما تکرار آن می تواند عوارضی را به همراه داشته باشد. اگر تصمیم دارید که این بیماری را درمان کنید، باید بتوانید تفاوت مواد حاد و مزمن آن را درک نمایید.

در ادامه کلینیک شنوایی سنجی نجوا برای شما توضیحات کامل را در این مورد داده است.

یک نکته مهم : سیلی زدن به گوش کودکان می تواند سبب باروتروما شود لذا والدین باید بسیار مواظب باشند.

علائم باروتروما گوش

در صورتی که به باروتروما گوش دچار شده باشید، امکان دارد که فشار ناراحت کننده ای را در گوش خود احساس نمایید. این نوع ناراحتی گوش دارای علائمی می باشد که در ادامه از آن ها نام برده ایم:

• سرگیجه
• ناراحتی عمومی گوش
• کم شنوایی جزیی یا مشکل شنوایی
• پری گوش
• درد گوش
• احساس فشار در گوش ها
• خونریزی از بینی
• کم شنوایی متوسط یا شدید
• آسیب به پرده گوش

 

معمولا پس از درمان، تمامی علائم از بین خواهند رفت. کم شنوایی که بر اثر این نوع ناراحتی گوش به وجود می آید، اغلب موقتی و برگشت پذیر می باشد.

دلایل بروز باروتروما گوش

انسداد شیپور استاش یکی از دلایل بروز این نوع ناراحتی در گوش می باشد. در زمان تغییر فشار در گوش شیپور استاش به بازگشت تعادل فشار گوش کمک می کند. به طور مثال، خمیازه کشیدن به طور معمول شیپور استاش را باز می نماید. زمانی که شیپور استاش بشته شده باشد، علائم ظهور پیدا می کنند. چرا که فشار داخل گوش با فشار خارج پرده گوش متفاوت می باشد.

تغییر ارتفاع یکی دیگر از شایع ترین دلایل این بیماری می باشد. یکی از مکان هایی که اکثر افراد دچار این ناراحتی گوش می شود، در زمان صعود و فرود هواپیما می باشد.

غواصی، کوهنوردی و رانندگی میان کوه ها از دیگر عوامل بروز باروتروما گوش در افراد می باشد.

غواصی یکی از دلایل بروز باروتروما گوش

غواصی از جمله شایع ترین دلایل برای این نوع ناراحتی گوش می باشد. چرا که در زمان غواصی و زیر آب، فشار بیش تری نسبت به سطح آب تحمل می شود. 5 متر اول شیرجه بیش ترین خطر آسیب به گوش وجود دارد. علائم به طور معمول بلافاصله یا پس از شیرجه زدن بروز می نماید.

چه زمانی به این ناراحتی گوش دچار می شویم؟

به طور کلی هر مشکلی که بتواند باعث انسدادشیپور استاش شود، شما را در معرض خطر این بیماری قرار می دهد. افرادی که معمولا به آلرژی، سرما خوردگی و یا عفونت های فعال مبتلا شده اند، احتمال دچار شدن به این بیماری را دارند.

نوزادان و خردسالان نیز در معرض این بیماری قرار دارند. چرا که شیپور استاش یک کودک نسبت به بزرگسالان، کوچک تر و موقعیتی متفاوت تر دارد. به همین خاطر امکان دارد که راحت تر در معرض مسدودیت قرار بگیرد. زمانی که کودک و نوزادان در حین فرود و صعود هواپیما گریه می کنند، اغلب به دلیل اثرات باروترومای گوش می باشد.

نحوه درمان این بیماری

در بیش تر موارد، باروترومای گوش را می توان بدون دخالت پزشک درمان کرد. برخی با اقدامات خود مراقبتی که وجود دارد، می توانند برای تسکین فوری انجام دهند. شما نیز می توانید با روش هایی که در ادامه آورده ایم، به راحتی اثرات تغییرات فشار هوا را در گوش خود کاهش دهید:

• خمیازه
• جویدن آدامس
• تمرین تنفس
• مصرف آنتی هیتامین یا ضد احتقان ها

در مواردی که این بیماری را به صورت شدید تر تجربه می کنند، امکان دارد که پزشک مصرف آنتی بیوتیم و یا ضد استروئید را در جهت درمان عفونت و یا التهاب تجویز نماید.

در مواردی حتی باروترومای گوش، می تواند منجر به پارگی پرده گوش شود. همین مسئله به مدت دو ماه زمان نیاز دارد تا به صورت کامل بهبود پیدا کند. علائمی که معمولا با انجام اقدامات خود مراقبتی از بین نمی روند، امکان دارد که نیاز به جراحی داشته باشند تا از آسیب دائمی پرده گوش جلوگیری شود.

جراحی برای بهبود باروترومای گوش

در موارد شدید و یا مزمن باروتروما، امکان دارد که جراحی بهترین گزینه برای درمان به شمار آید. باروترومای مزمن امکان دارد که با کمک قرار دادن لوله هایی در گوش کنترل شود. این لوله ها، سیلندر های ریز و تو خالی از جنس فلز و یا پلاستیک می باشند که با عمل جراحی در پرده گوش قرار داده می شوند.

این لوله ها راه هوایی ایجاد نموده تا گوش میانی بتواند تهویه مناسب را ایجاد کند. همین مسئله منجر به عدم تجمع مایعات در پشت پرده گوش می شود.

این لوله ها را می توان لوله های تیمپانوستومی، لوله های تهویه و یا لوله های میرینگوتو نامید. لازم به ذکر است که این لوله ها بیش تر در کودکان مورد استفاده قرار می گیرند. چرا که می توانند از عفونت های ناشی از باروترومای گوش جلوگیری نمایند.

از دیگر مواردی که می توان از این لوله ها استفاده کرد، برای افرادی است که به باروترومای مزمن دچار شده اند. چرا که به صورت مرتب در معرض تغییرات ارتفاع بوده و به دلایلی مانند حرفه و شغلی که دارند، مجبور هستند در مسافرت و پرواز باشند.

لازم است بدانید که این لوله های به طور معمول 6 ماه تا 12 ماه داخل گوش باقی خواهند ماند.

همان طور که می دانید، لوله های استاش در گوش کودکان و نوزادان بسیار کوچک تر و محکم تر می باشند، به همین خاطر فشار هوا سخت انجام می پذیرد. از این رو آن ها بیش تر در معرض باروترومای گوش قرار می گیرند.

اگر کودک شما در فضایی که تغییر ارتفاع وجود دارد، علائمی مانند ناراحتی، پریشانی، اضطراب و یا درد نشان داد، به احتمال زیاد دچار باروترومای گوش شده است.

شما می توانید در جهت جلوگیری از باروترومای گوش در نوزادان، در زمان تغییر ارتفاع به آن ها غذا بدهید و یا نوشیدنی دهید. همین طور لازم است بدانید که امکان دارد پزشک برای این گونه از کودکان قطره های گوش را تجویز کند.

عوارضی که این بیماری از خود به جای می گذارد:

باروترومای گوش به طور معمول موقتی است. با این حال، عوارض ناشی از آن امکان دارد که در برخی از افراد بالخص در افرادی که به باروترومای مزمن دچار هستند، بروز نماید. در صورت تاخیر و یا عدم درمان به موصع این بیماری، امکان دارد که شرایط زیر برای فرد رخ دهد:

• عفونت گوش
• آسیب به پرده گوش
• کم شنوایی
• تکرار درد
• سرگیجه و احساس عدم تعادل
• خونریزی از گوش و بینی

در هر زمانی که احساس درد و یا کاهش شنوایی کردید، باید با پزشک خود تماس بگیرید. علائم مداوم و مکرر می تواند نشانه باروترومای شدید و یا مزن گوش به شمار آید. پزشک می تواند بیماری شما را درمان نماید و با ارائه نکاتی در این زمینه به شما یاری می دهد تا از بروز مجدد آن جلوگیری نموده و از عوارض قابل پیش بینی آن اطلاع داشته باشید.

درباره بهبود باروترومای گوش

طیف وسیعی از باروترومای گوش با شدت و انواع خاصی از آن وجود دارد که در نحوه بهبودی و عملکرد آن تاثیر گذار می باشند. بیش تر کسانی که به این بیماری مبتلا می شوند، بدون درگیری با کم شنوایی، بهبود کامل پیدا می کنند.

در زمان گذراندن دوره بهبودی، بیماران باید تغییرات فشار قابل توجه همانند غواصی و پرواز به دور باشند. بسیاری از موارد باروتروما به خودی خود و بدون هیچ گونه درمانی، برطرف می شوند.

در صورتی که این بیماری در اثر آلرژی و یا عفونت های تنفسی در فرد ایجاد شود، اغلب با از بین رفتن علت آن، علائم بیماری نیز بر طرف می گردد. موارد خفیف تا متوسط به طور معمول تا دو هفته به بهبودی کامل می رشند. بهبودی در موارد شدید تر می تواند 6 ماه تا 1 سال بعد از عمل جراحی نیز زمان ببرد.

در صورتی که باروتروما منجر به عفونت و یا درد شدید شود و همین طور هیچ یک از علائم از بین نرود و یا کم تر نشود، باید فورا به پزشک خود مراجعه نمایید.

برای پیشگیری از باروتروما چه اقداماتی انجام دهیم؟

مصرف آنتی هیستامین و یا دارو های ضد احتقان پیش از غواصی و یا پرواز، خطر ابتلا به این بیماری را کاهش می دهد. توجه داشته باشید که همیشه پیش از مصرف دارو های جدید یا پزشک خود مشورت کنید و عوارض آن ها را به طور کامل مورد بررسی قرار دهید.

اقداماتی که می توانید برای پیشگیری از باروتروما انجام دهید:

• در زمان غواصی به آرامی شیرجه بزنید.
• زمانی که علاوم باروتروما را احساس کردید، بلع، خمیازه و جویدن آدامس و یا هر گونه خوراکی دیگر می تواند به شما در تسکین علائم کمک کند.
• در زمان صعود حتما از طریق بینی بازدم خود را خارج کنید.
• در زمان غواصی و یا پرواز از استفاده گوشواره و آویزان کردن آن از گوش خود خودداری کنید.