بیماری منییر چیست؟ 

بیماری منییر یکی از بیماری های گوش داخلی است که می تواند باعث سرگیجه شود. 

سرگیجه باعث می شود شما احساس کنید درحال چرخش هستید.

منییر همچنین می تواند باعث وزوز گوش، کم شنوایی متغییر، احساس پری و یا فشار در گوش شود.

چه چیزی باعث منییر می شود؟

• ترشح ضعیف به دلیل انسداد یا ساختاری غیر طبیعی در گوش
• بیماری خودایمنی خودکار
• واکنش آلرژیک
• عفونت ویروسی
• زمینه ارثی
• ضربه به سر
• سردردهای میگرنی

ممکن است که ترکیبی از دلایل با هم باعث منییر شوند.

علائم منییر:

منییر یک بیماری است که با گذشت زمان بدتر می شود. ممکن است با دوره های کم شنوایی شروع شود  و سرگیجه بعداً توسعه یابد.

در کنارعلائم اصلی ، برخی از افراد ممکن است علائم زیر را داشته باشند:

• اضطراب

• تاری دید

• حالت تهوع یا اسهال

• لرز

• عرق سرد و ضربان قلب بالا

حملات از20 دقیقه یا 24 ساعت طول می کشد.

 ممکن است در هفته چندین حمله را تجربه کنید، یا حمله ها ماه ها یا حتی سال ها از هم فاصله داشته باشند.

پس از حمله منییر، ممکن است احساس خستگی کرده و نیاز به استراحت داشته باشید.

با پیشرفت منییر، علائم شما ممکن است تغییر کند. 

کاهش شنوایی و وزوز گوش شما ممکن است پایدار شوند. در نهایت ممکن است تمام وقت با معضلات تعادل و بینایی درگیر شوید.

درمان منییر:

ساز و کار درمان دارویی با کاهش سرگیجه و مایع موجود در گوش است. دارو برای بیماری حرکتی ممکن است به سرگیجه کمک کند.

برای حالت تهوع، یک داروی ضد تهوع ممکن است آن را کاهش دهد.

سایر روشهای درمانی شامل موارد زیر است:

داروهای مدر یا دیورتیک

استروییدها

سمعک: برای درمان کم شنوایی ناشی از منییر تجویز می شود.

دستگاه منییت: در روش دیگری از این دستگاه برای اعمال فشار به کانال گوش از طریق یک لوله استفاده می شود. این امر باعث بهبود حرکت مایعات در گوش می شود.

تزریقات: سوزن مستقیم به گوش می رود و میتواند سرگیجه شما را تسکین دهند. پزشکان از آنتی بیوتیکی به نام جنتامایسین را استفاده می کنند که باعث |آسیب به گوش داخلی می شود. 

این کار عملکرد گوش آسیب دیده را کاهش می دهد به طوری که گوش "بهتر" تعادل را به عهده میگیرد. این روش در مطب پزشک انجام می شود و با بی حسی است.

جراحی: تعدادی از بیماران به این روش های درمانی قبلی پاسخ نمی دهند و نیاز به عمل جراحی دارند که شامل موارد زیر هستند:

جراحی شانت ساک اندولنفاتیک: بخشی از گوش که وظیفه جذب مجدد مایعات را دارد ، تخلیه می شود. این روش ممکمن استنیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشد.

قطع عصب تعادل (وستیبولار): جراح مغز و اعصاب این جراحی را انجام می دهد و باید مدت بیشتری (تا 5 روز) در بیمارستان بمانید. جراح عصبی را که سیگنال هایی در مورد تعادل را به مغز می فرستد را از بین می برد تا پیام هایی که باعث سرگیجه شما می شوند را متوقف کند.

کوکلئوساکولوتومی: این روش با هدف تخلیه مایعات است. شما بی حس کننده دریافت می کنید و این عمل جراحی حدود 30 دقیقه طول می کشد. اگرچه می تواند باعث کاهش شنوایی شود.

لابیرنتکتومی: جراح، قسمت هایی از گوش را که مسئول تعادل اند را از بین می برد. این جراحی نیاز به بی هوشی دارد و چند روز در بیمارستان بستری میمانید.

تشخیص منییر:

آزمایشات تشخیصی شامل موارد زیر می توانند تعادل و شنوایی شما را بررسی کنند:

آزمایش ادیومتری (شنوایی سنجی): برای ارزیابی وضعیت شنوایی

الکترونیستاگموس گرافی (Electronystagmography) : تست ENG تعادل شما را ارزیابی می کند.

الکتروکوکلئوگرافی (EcochG): این آزمایش فشار مایعات را در گوش داخلی شما اندازه گیری می کند. 

آزمایشات تصویربرداری: MRI یا سی تی اسکن.